Insulinooporność – zabiera urodę?

W celu zapoznania się z insulinoopornością, warto uświadomić sobie funkcję, jaką pełni insulina w organizmie człowieka. Hormon ten odgrywa istotną rolę w przemianach metabolicznych węglowodanów, tłuszczów i białek, ale przede wszystkim obniża poziom glukozy we krwi po posiłkach – umożliwia przenikanie glukozy do komórek, gdzie ta dostarcza im energii.

Insulinooporność jest stanem zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę, co powoduje zwiększenie jej wydzielania.

Przyczyny zaburzeń gospodarki węglowodanowej mogą leżeć w genach, lecz większy wpływ na ich rozwój ma niezdrowy styl życia. Zaliczamy do niego:

• wysokokaloryczną dietę, bogatą w cukry proste
• niską aktywność fizyczną
• chroniczny stres
• niedobór snu

Obniżenie wrażliwości organizmu na insulinę może wynikać również z nadmiaru innych hormonów, działających przeciwstawnie do niej, takich jak: hormony tarczycy, stresu, androgeny i parathormon.

Objawy insulinooporności nie są jednoznaczne i mogą być przypisywane innym jednostkom chorobowym, często nawet przepracowaniu. Wyróżniamy jednak:

• obniżony nastrój
• zaburzenia koncentracji tzw. mgła umysłowa
• problemy ze snem
• tycie, szczególnie w obszarach brzucha
• zachcianki jedzeniowe (najczęściej na węglowodany)
• uczucie głodu między posiłkami
• senność po posiłkach
• problemy hormonalne
• zmiany skórne

Warto pamiętać, że obecność choćby jednego z tych czynników może wskazywać na insulinooporność.

Aby ją zdiagnozować najczęściej wykonuje się test obciążenia glukozą, który bada wydzielanie insuliny, szybkość regulacji poziomu glukozy we krwi oraz prędkość wchłaniania glukozy do komórek. Pomocny okazuje się też wskaźnik HOMA-IR, który oblicza się na podstawie wyników glukozy i insuliny na czczo.

Leczenie insulinooporności polega na przywracaniu insulinowrażliwości, a więc dążeniu do braku oporności ze strony organizmu na insulinę. Jest to możliwe za sprawą zmiany nawyków żywieniowych, która polega na odpowiedniej i zbilansowanej kompozycji posiłków oraz zwracaniu uwagi na indeks glikemiczny produktów, czyli wzrost stężenia glukozy we krwi po ich spożyciu. Kluczowa jest również umiarkowana, lecz regularna aktywność fizyczna, która zapobiega otyłości, ale też poprawia sprawność umysłową i samopoczucie. Ważne jest, aby zachowywać regularne odstępy między posiłkami i nie podjadać. Zwiększanie wrażliwości na insulinę wraca zatem do leczenia przyczyn oporności.

Nasza Przychodnia oferuje: badania laboratoryjne potrzebne do diagnozy, pomoc dietetyka w budowaniu nowych nawyków żywieniowych, konsultację z psychologiem klinicznym oraz zabiegi kosmetologiczne.